#11: Yoni - "Laura" 

 Ik heb het artikel van Laura in detail gelezen en het heeft mij diep geraakt. Het was mij heel duidelijk dat zij haar keuze gemaakt heeft, en ik hoop dat het duidelijk is dat ik die keuze absoluut respecteer. Maar ik heb ook persoonlijk vele gevallen gezien die gelijkaardig waren aan Laura's verhaal, en die we toch hebben kunnen helpen. De David Lynch Foundation heeft wereldwijd zo al duizenden mensen kunnen helpen.

Soms is het gewoon te laat, net zoals het bij kankerpatienten gewoon te laat is om het nog terug te draaien, (waarmee ik bedoel dat ik begrip heb voor het feit dat een psychisch probleem even pijnlijk, of veelal nog pijnlijker, kan zijn dan een lichamelijk probleem) maar dan hoop ik dat Laura haar verhaal de regering kan inspireren om anderen te helpen voor het zover is dat er geen weg meer terug is. Het was zeker niet mijn bedoeling om het nog moeilijker voor haar te maken.

#16: - Re: "Laura" 

 Dat "Laura" haar artikel deze reacties uitlokt vindt ze juist goed. Ze wil haar verhaal openbaar maken zodat er minder taboe is rond de psychiatrie. Dat dit artikel mensen doet stilstaan bij de al dan niet goeie hulp, de uitweg die voor velen enkel de dood kan zijn... Ikzelf ben een hele goeie vriendin van "Laura" en steun haar in haar keuze. Al roept dat bij mij ook wat kwaadheid op door de machteloosheid. Ikzelf wil wanneer het euthanasie proces afgelopen is en "Laura" de rust gevonden heeft graag verder zetten van wat "Laura" in gang heeft gebracht door te getuigen. Dat weet zijzelf ook en is daar blij om. Al enkele keren hebben wij samen voor een groep gesproken, activiteiten gedaan om het taboe ook maar een klein beetje uit de wereld te helpen. Ik ben haar backup buddy en zij de mijne. Zelf ben ik al jaren ah vechten tegen het monster van de depressie, automutilatie en dergelijke. Zelf ben ik 22jaar en wil verderzetten waar "Laura" mee begonnen is!