Ach, wat een lust, alleen maar voorstanders hier. 

Die zich vroeger ideaal hebben gedragen. TieT je nog wel overal kon spelen. Nu, in de stad maar ook in ons dorp kan dat niet. Zelf heb ik een gehandicapt kind, daarvoor ging ik ook naar bos of strand. Nu spelen de buurtkinderen buiten op het plein, ik kan er niet altijd bij zijn vanwege de zorg die ik geef. Gillen doen ze, jazeker. Maar niet constant. Elke pedagoog of psycholoog kan u vertellen dat dit, mits in spelvorm niet betekent dat er iets mis is met kind of opvoeding. Wel als er wordt gegild tegen u, of gescholden natuurlijk.

Mensen die buitensporig last hebben van kinderen zijn meestal mensen net een lange geschiedenis van frustraties, waarschijnlijk ontstaan in hun eigen jeugd. Ook is er meestal sprake van empathische problemen en terugkerende conflicten met volwassen, op werk etc. Als u ergens zou woneb zonder kindereb, auto's, zagen etc. Dan heeft minstens de helft van u uiet abders (nodig) om aan te ergeren, dit is nl.als een jarenlange verslaving.

De wind door de bomen, de eenden en ganzen in de sloot, het koffieapparaat van de buren. U zult altijd geluid hiren en u ergeren

Omdat kinderen dan wel onderbewust makkelijke slachtoffers zijn richt men de frustratie op hen.

"Ik moest me vroeger in een keurslijf gedragen, waarom mogen zij zo spelen (met bal, skelter etc.)" Is de gedachte wellicht.

Feit is dat kinderen die nooit mogen gillen, zich volgens zeer strenge regels moeten gedragen later heel stiekum gaan doen of andere psychische fricties krijgen, zials het uwe.

Ik heb het niet over uitschelden, uren achter elkaar gillen (fysiek bijna onmogelijk trouwens)etc. Maar over wat door deskundigeb als spelgeluid wordt beschouwt. Is het te hard voor u,doe even uw raam dicht. Zorg dat u keuke, positieve mensen in uw leven hev en probeer u wlke dag een half uur minder te ergeren. Meditatie en therapie kunneb heilzasm zijn. Maar naar de gebreken van anderen kijhen is natuurlijk veel bekender en dus orettiger dan te beseffen dat u zelf ook biet orrfect bent en uw uitingen van frustraties voor anderen ook heel veel stress kunnen veroorzaken.

Maar goed u zult het wel onzin vinden en geen centimeter willen toegeven. Ik hoop dat u een stille, niet dove if demebte vejaarde wordt. Succes en veel sterkte!

#36: Tokkie aan iedereen zou zo moeten zijn als u -  

Ach Tokkie omdat je vroeger zo stil en stiekum moest zijn, kun je je niet meer inleven in fijnzinnige mensen met gevoelige oren. Zelf ben je denk ik zo'n bonk die graag bladblazers e.d. koopt die het meeste lawaai  maken.  Dat komt ervan als je je verleden niet verwerkt hebt.

Mensen als jij zijn bang voor  de stilte omdat ze dan  geconfronteerd worden met hun eigen leegheid.

Lawaai is vreselijk en moordend en  kinderen moeten leren zich IN te leven, inplaats van zich Uit te leven, ten koste van anderen!

Het leven is vol van overtollig, onnodig lawaai. Ze kunt er ziek van worden, maar waarschijnlijk heb jij je daarin  nooit verdiept.

Je hebt dus totaal geen recht om mensen belachelijk te maken, als ze lawaai vreselijk vinden.

IK woon in een prachtige omgeving maar de de heerlijke sfeer van de herfst wordt dagelijks verpest door de egoisten

die uur na uur met motorzagen en motorbladblazers enz. rondlopen , stoer te doen!  Bah!

En dat terwijl er  machines zijn, die veel mimnder lawaai maken.

#36: Tokkie aan iedereen zou zo moeten zijn als u -  

Beste mevrouw/mijnheer, blijkbaar neemt u alle overlast niet serieus...van alle mensen die hierover een bericht sturen? Ik mis echt een stukje empathie bij u.....en uw verhaal is heel erg 1-zijdig.... allen zijn gefrustreerd...en het ligt aan hunzelf.

Uw gebrek aan EMPHATIE is echt stuitend...hoe u de gevoelens van andere mensen zomaar OPZIJ schuift...en afdoet als onzin.

Ouders die hun verantwoording nemen LEREN hun kinderen sociaal gedrag aan....en de groep ouders die dit niet doen...veroorzaken overlast en problemen voor anderen.

Bij welke groep hoort uzelf dan...of weet ik het antwoord al.

Vr groet