#27: -  

Zo herkenbaar! Waar we eerst gek werden van kinderoverlast buiten (waarom moet er pal naast ons huis worden geschreeuwd en gegild terwijl er 30-50 meter verderop een speeltuin is? En niet gewoon speelgeluiden, want dat vind ik niet erg, kan ik zelfs van genieten. Nee, gillen om het gillen.) We waren zo ontzettend blij met onze rustige buren (een gezin met ouders die wel weten wat opvoeden is) Totdat ook dat veranderde. Inmiddels woont er een gescheiden vrouw met kleine kinderen en we hebben nu precies de overlast die jij beschrijft. Geen restricties, want alles mag. Plus de herrie van buiten. Oordopjes, ramen dicht: helpt niet, geluid komt er bovenuit. Het erge is dat je er nergens mee heen kunt. Woningbouw doet er niets mee, brulboeien zelf aanspreken resulteert in Tokkie ouders aan de deur met een grote bek. Ik ben ten einde raad. Ik ben op.

#33: LindaM - Re: overlast kinderen 

Heb je nog steeds last want heb het echt nodig om hierover met iemand te praten. Ik heb huilbuien hierdoor kan het niet meer aan.