Volgens de oud-diplomaat en vroegere parlementariër bestaat er een ’machinerie’, bedoeld om zoveel mogelijk asielzoekers in ons land te laten blijven. Door toedoen van asieladvocaten, belangengroepen en politici wordt uitzondering op uitzondering gestapeld op de van oorsprong strenge vreemdelingenwet, waardoor het steeds moeilijker wordt om mensen die geen recht hebben op verblijf uit te zetten. Als voorbeeld noemt hij het kinderpardon voor uitgeprocedeerde gezinnen.

Na zeven jaar in de ’asielkeuken’ te hebben rondgekeken, is Van Weezels conclusie hard: „Het Nederlandse beleid en de uitvoering daarvan heeft een aanzuigende werking”, stelt hij. „Zodra vreemdelingen op het Europese continent zijn aangekomen, gaan ze naar dat land waar de faciliteiten en het begrip en de sympathie voor vreemdelingen in zijn geheel het grootst zijn”, aldus de voorzitter, die naast ons land Zweden en Duitsland noemt.

Premier Rutte ontkende onlangs nog op zijn wekelijkse persconferentie dat het kinderpardon een aanzuigende werking heeft. Volgens de minister-president staat Nederland juist bekend om zijn restrictief beleid.

Van Weezel ziet dat anders. Volgens hem heeft de ’machinerie’ zelfs vertakkingen naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Hij wijst erop dat toenmalig minister Leers in november 2010 op het laatste moment een vliegtuig met uit te zetten Irakezen niet liet opstijgen na een telefoontje van het Hof in Straatsburg. Leers zegt desgevraagd van geen belletje te weten.

Van Weezel vindt dat Europa een gezamenlijk ontmoedigingsbeleid moet gaan voeren om de toestroom van asielzoekers in te dammen.