Heel veel sterkte voor de ouders, ik weet hoe het is om je kind te verliezen.
Tweemaal meegemaakt zelfs, met 15 jaar tussentijd.
Ik mag al heel blij zijn dat een arts heeft toegegeven een administratieve fout heeft gemaakt (die verder geen gevolgen had, mijn zoon leefde al niet meer maar pijnlijk was het wel..).
Er hangt inderdaad een prijskaartje aan het leven van mensen. Kinderen, volwassenen, ouderen en als men stokoude zieke mensen niet eindeloos in leven zou houden zou ik nu gewoon mijn premie kunnen betalen zonder te verbleken van de kosten, naar de tandarts gaan voor de broodnodige kroon die maar deels vergoedt word, vers fruit kopen en ga zo maar door.
Daarom teken ik deze petitie niet; waarom zou andermans kind meer waard zijn dan mijn kinderen ooit waren? Mijn vader stierf op zijn 62e, in de USA was nog een behandeling mogelijk.
Konden we niet betalen, er ging al zoveel geld naar mijn moeder die al jaren in een verpleeghuis zat met een ernstige vorm van Alzheimer op jonge leeftijd. Ze noemde me mevrouw toen ik 10 jaar oud was.
Hulp? Welnee, ik kon toch mooi het huishouden doen en voor mijn zusjes en broertjes zorgen? Dan maar niet naar school. Een fundamenteel recht, scholing; ik kreeg het niet.
Net als de voldoende zorg voor mij, wijlen mijn kinderen en mijn ouders, die waren ook veel te jong om gewoon af te schrijven zeker met zulke jonge kinderen thuis.
Dus nee, één kind voor een half miljoen proberen nog in leven te houden terwijl er al tonnen ingestoken zijn?
Nee, daar teken ik niet voor, zeker omdat de uitkomst (ik ken de ziekte helaas) zoals je ook op de tv-spotjes kan zien bijna altijd een dodelijke afloop kent.
Advies voor de ouders: Accepteer dat dit boven je macht ligt, accepteer de dood en dat je niet almachtig bent en dat niet alles te koop is...
Besteed je energie liever aan je kind zolang je haar nog bij je hebt; iedere minuut die ik met mijn zoons heb doorgebracht is onbetaalbaar. Net als het leven zelf.
Je kind word er niet beter van als mensen om haar heen alleen maar met geld bezig zijn, en wat ze kost... je weet niet wat ze hoort en meekrijgt.
Ik heb een keer een kind van 8 horen zeggen: ik voel me zo schuldig dat ik pappa en mamma zo veel verdriet doe en ze door MIJ geen geld genoeg hebben... ze moeten zelfs bedelen (haar woorden!!! niet de mijne!!!) om aan geld te komen voor eten denk ik.. alles gaat op aan mij, ze zullen wel blij zijn als ik eindelijk dood ben maar een begrafenis is ook heel duur he?
Dit laatste met een gezichtje alsof ze geld uit een portemonnee gestolen had..
Geef haar gewoon alle liefde die je in je hebt voor haar, daar heeft ze echt wat aan, stel je voor hoe je je voelt als ze er straks niet meer is en je met een bak geld zit die je hebt ingezameld in de tijd dat je ook bij haar had kunnen zijn en laten voelen dat er van haar gehouden is, dat kan je niet kopen, nergens.
Heel veel sterkte en vergeet niet waar het om draait in het leven. Niet altijd alleen maar om geld en wie meer recht heeft op genezing, jouw kind of mijn kind? Of allebei en een paar hoogbejaarde mensen niet meer behandelen als ze toch al een rotleven hebben en geen familie...
Dat laatste vraag ik me altijd af, mijn moeder hielden ze n.b. een jaar in leven nadat we om euthanasie gevraagd hadden maar nee... hoe ziek ze ook was, elke dag ernstige pijn had, doorligwonden en alleen kreunde van de pijn, nog 35 kilo woog; ze moest nog bijna een jaar leven van de artsen.
Voor dat geld hadden ze jouw dochtertje's behandeling in het buitenland kunnen betalen; ik had meteen ingestemd als ik had moeten kiezen dat jaar: een kindje proberen te redden of mijn moeder.
Dan had ik gedacht: mijn moeder is terminaal, zeker weten, dat meiske maakt nog een kans en begint nog maar net aan haar leven. Mijn zoons zijn 16 en 11 geworden, echt ik weet waar ik over praat en wil niemand pijn doen maar het hele stelsel moet flink op de schop.
Want terwijl ik hier schrijf zijn er nog een paar duizend ouders die op dit moment vrezen voor het leven van hun kindje en die verdienen evenveel zorg en aandacht..
Met heel veel liefde, ik hoop op een wonder voor jullie allen... mss een petitie maken voor alle slachtoffertjes van terminale ziektes?
Het staat iedereen hier in de kamer tegen om te tekenen omdat ieder zegt: waarom zij wel en andere kinderen niet....?
Beter een petitie tegen de manier van geld uitgeven in de gezondheidszorg in Nederland, met als schrijnend voorbeeld jullie kindje?
Komt symphatieker over; ik ergerde me ook aan de tekst.
Alsof mijn kinderen niet gevochten hebben voor hun leven, minder waard waren dan jullie dochter.. nee, daar teken ik niet voor.
Omdat mijn zoons geen cent minder waard zijn dan jouw kind is.. net zo hard hebben gevochten... denk daar bij na voordat je zulke dingen beweert met een omweg maar toch; je zegt het wel een beetje: andere kinderen gaan ook dood, jammer maar mijn kind wil ECHT nog niet dood, die anderen willen toch niet echt leven (zoals mijn zoons bedoel je...?) AU!!