Ik ben anesthesist en urgentiearts, heb kennis van risico's, hulpverlening, preventieve -en reddingsoperaties en heb uiteraard ervaring met zware traumata. Moest ik uit die ervaring mijn leven laten leiden, mogen mijn kinderen niet skateboarden, niet paardrijden, niet op de trampolinespringen, niet skiën noch snowboarden, laat staan naar een massa-sportmanifestatie zoals voetbal gaan kijken. En toch laat ik dat toe, want ik wil ten eerste dat ze de wijsheid aanleren om in dit leven zelf hun grenzen te leren kennen en door oefening deze waar mogelijk zelfs te verleggen, en anderzijds dat zij zich gepassioneerd en op een gezonde manier kunnen uitleven en verbeteren.
Graag zou ik van de heer Caluwé correcte statistieken zien van kwetsuren en overlijden van verschillende sporttakken, want ik ben er hoegenaamd NIET van overtuigd dat de surfsport hierin piekt. Ik weet dat er meer slachtoffers vallen bij wielerwedstrijden of wielertoeristen, quadrijders, skateboarders en zo voort. Ik heb frequent deelgenomen aan preventieve opstellingen bij wieler -en rallywedstrijden, en ook daar weet ik dat de kost van de preventieve ontplooiing zeer hoog is. De kost bij de zeldzame redding van een surfer in nood verdwijnt ook hier in het niets.
Slotsom: ik zie nergens een gefundeerde reden om dergelijke wetgeving te rechtvaardigen.

#14: Stefan Van Hooreweghe - Betutteling

Prof. Jan Bourgois (UGent) schreef hier onlangs een artikel over mbt kitesurfen.
https://biblio.ugent.be/publication/4252613
Kort gezegd; per 1000u sportbeoefening gemiddeld 12 blessure gevallen (7 recreatief, 16 bij competitieverband) bij kitesurfen, voetbal haalt er daar bijna 19/1000u.

Echte statistieken zal die nooit voorleggen, maar het zou wel een betere manier van besluitvorming in de hand werken moesten ze deze wel moeten voorleggen!

#14: Stefan Van Hooreweghe - Betutteling

Klopt! Angst is de slechtste raadgever!

#14: Stefan Van Hooreweghe - Betutteling 

 Als je kan schrijven, is zo'n motivering een makkelijke zaak natuurlijk ;-)