#803: - Een fragment uit het boek Groei maakt gelukkig

Deze redenering klopt van geen meter.  De koopjestheorie gaat over uitzonderlijke omstandigheden.  Woon werk verplaatsingen zijn een dagelijkse realiteit.  M.a.w. als het in een winkel elke dag een overrompeling is komt er wel een tweede gelijkaardige winkel in de buurt, of breidt de eerste uit.  We hebben helaas maar één staat en die reageert zoals elk bedrijf met een monopoliepositie; prijsverhoging. En die trein, ge kunt er zonder file mee in Brussel geraken ja,  als hij op tijd is of uw vergadering hangt er al aan,  als er genoeg wagons zijn, als er geen staking is en als uw begin en eindbestemming aan een station liggen.  Reken voor elke overstap gemiddeld een kwartier tot een half uur en 10 % extra risico op een mislukte verbinding.  Dat is momenteel de realiteit van het openbaar vervoer.  Anderszijds word er toch ook nogal op gehamerd dat we niet zo kieskeurig moeten zijn als het over de afstand naar het werk gaat ( ettelijke jaren geleden stond Demotte in Antwerpen om te kijken of de werkloosheid in Luik kon opgelost worden door mensen naar Antwerpen te sturen).  Verder weg werken zonder de  verplaatsingen te maken, dan zeg je eigenlijk werkkampen.  Daar voel ik ook niet voor.   Vergeet ook niet om alle autokosten in rekening te brengen, dus ook BIV, BTW, wegentaks, en BTW en belastingen die je garagist aanrekent, maw, het volledige terugverdieneffect van je garagist t.o.v. de staat.