Geen Engels, maar Nederlands bij Geesteswetenschappen

Voor de Neerlandistiek klinkt dit als een goed plan. Voor de andere taal en cultuur opleidingen ben ik mij hier niet zo zeker van. Verwachten we niet van een student Duits, dat die na zijn studie de taal goed geheerst, van een student Frans verwachten we toch ook dat hij na zijn opleiding goed Frans kan. Ik ben van mening, dat er ook binnen deze opleidingen ruimte moet zijn om het Nederlands te ontwikkelen, maar dit mag niet ten kosten gaan van het leren van deze talen. Juist deze studenten komen vaak voor de klas te staan - om de nieuwe generatie de taal te leren en dat gaat niet zonder deze taal zelf goed te beheersen - en komen vaak in het bedrijfsleven terecht, waar ze de contacten onderhouden met het doelland. Hierbij zijn zowel de vreemde taal als ook de moedertaal erg belangrijk.

Ik ben wel van mening dat er een Engelstalige component moet blijven bestaan. Elke student zou in zijn bachelor fase minstens een paar keer iets in het Engels geschreven moeten hebben, zodat een student zich op zijn minst realiseert wat het is om in een andere taal wetenschappelijk te schrijven. Dat maakt een student ook bewuster van zijn eigen taal. Wat literatuur betreft ben ik van mening, dat er dat gelezen moet worden wat op dat moment als beste literatuur gezien wordt. Als dat in het Engels is, dan wordt er in het Engels gelezen, als dat in het Nederlands is in het Nederlands. Als de studenten te weinig in het Engels tot zich nemen, zal dit in zekere zin ook leiden tot een isolement van de Nederlandse geesteswetenschappen.

Er moet wat mij betreft dus een balans komen tussen de verschillende talen en binnen de geesteswetenschappen is het wat mij betreft heel erg casus afhankelijk welke taal de voorkeur heeft.