Breed onderzoek misstanden psychiatrie

Met grote verbazing lees ik de berichten op deze site. Psychiatrie wordt afgedaan als pseudowetenschap en het regent klachten (veelal) zonder al te veel argumenten te noemen. Daarnaast wordt in het geheel niet stilgestaan bij de jaarlijks honderden duizenden mensen die dankzij de inzet van ggz hulpverleners hun leven weer op de rit krijgen, kunnen participeren in de samenleving en zowel verbetering van klachten, als vergroting van kwaliteit van leven ondervinden. Hoewel er ik niet wil ontkennen dat (ook in de psychiatrie) spaanders kunnen vallen en psychopathologie vaak langdurige behandeling vereist (o.a. persoonlijkheidsstoornissen, recidiverende depressies etc.) zijn er wel dergelijk mogelijkheden om misstanden aan het licht te brengen. Maar daarvoor dient ook grondig onderzoek te kunnen worden gedaan. Dit in tegenstelling tot het spuien van ongefundeerde, stigmatiserende, taboe vergrotende opmerkingen. Psychiatrie is een zeer goed, wetenschappelijk onderbouwde medische specialisatie, waarin voor zover ik heb ervaren, vele mensen werken die over kennis en kunde beschikken en patiënten kunnen behandelen met ernstige invaliderende psychische aandoeningen. Helaas is voor velen onduidelijk wat zich precies afspeelt achter de deuren en hebben 'schreeuwers' op dit fora het hoogste woord. Telkens wanneer het woord 'psychiatrie' valt, lijkt er een groepje tegenstanders op te doemen, die hier veelal ongefundeerd stigmatiserend, tegen ageert. Dat is pas echt schadelijk en doet afbreuk aan de inzet en inspanning van zorgverleners, patiënten en hun omgeving. Er bestaan klachtencommissies, tuchtrecht en strafrecht in Nederland die iedere klacht serieus nemen en wel degelijk ernstige corrigerende tikken uitdelen. Hieruit blijkt dan ook dat echte misstanden wel degelijk (ernstig) worden bestraft. Maar dat is gelukkig veel minder vaak (lees zelden) nodig en komt in het geheel niet overeen met wat dit forum doet vermoeden. Mijn advies is om te gaan praten met een behandelaar als je het ergens niet mee eens bent. Zij zijn er altijd om te helpen. Ook al kunnen zorgverleners en patiënten verschillen van mening over de manier van aanpak. Kom je er niet uit? Dan kun je altijd een second opinion of zelfs medische bijstand vragen. Op lange termijn helpt dit de echte misstanden aan te pakken en doet het recht aan al die mensen die dagelijks hun ziel en zaligheid inzetten om de echt kwetsbare patiënten te kunnen helpen (vaak met succes!) en dat op medisch-wetenschappelijk verantwoordde wijze.