DE SLACHTOFFERS, EEN VOLWAARDIGE PARTIJ IN HET STRAFPROCES

1) In medeleven met de slachtoffers en famillie, voor zover dit door een willekeurige buitenstaander mogelijk is.

2) Deze burger begrijpt niet hoe er wetten bestaan die slachtoffers minder rechten toestaan dan beklaagden.

3) Wanneer uiteindelijk de ongelooflijk erge feiten door de rechtbank bevestigd worden, wat kan er in een geval als dit op tegen zijn dat slachtoffers de strafmaat mee bepalen, wanneer zij zelf door daden van de beklaagde al "levenslang" gekregen hebben? 100% levenslang! Welke instantie in dit land krijgt het in zijn hoofd te vrezen voor wraakgevoelens en dergelijke van de slachtoffers? Wie kan er beter oordelen dan zij die de pijn en verdriet ten volle kennen, toch geen buitenstaander of "professional" die niet dezelfde intensiteit kan voelen en voor wie alles wel weer wegwaait? Welk gevaar voor een te zware straf, wanneer de zwaarste mogelijke straf niet eens zwaar genoeg blijkt te zijn ten opzichte van gepleegde feiten?

4) Wanneer men zoveel verdriet heeft, zoveel pijn, als de slachtoffers van deze zwaarst mogelijke onheroepelijke feiten, dan is men een mogelijk wraakstadium al lang voorbij.

5) Niemand zou het recht mogen hebben, ook de rechtbank zelve niet, om welk slachtoffer dan ook, nog meer slachtoffer te maken. Het zou ieders plicht moeten zijn om door het lot zo zwaar getroffen mensen de hand te reiken en te helpen.