DE SLACHTOFFERS, EEN VOLWAARDIGE PARTIJ IN HET STRAFPROCES

Laat mij zeer duidelijk zijn: ik leef ten volle mee met de nabestaanden en ik ben me ervan bewust dat dit proces één langgerekte pijnlijke ervaring is voor hen. Alle mogelijke moed en sterkte toegewenst!
Maar ik ben het er niet mee eens dat de burgerlijke partij in alle gevallen ook een stem moet krijgen bij de strafmaat. Wanneer er sprake is van een overlevende of een situatie waarbij er duidelijk een blijvende bedreiging blijft bestaan, moet dit zeker mogelijk zijn. In andere gevallen blijft de strafmaat, mijns inziens, eerst en vooral iets tussen de samenleving en de verdediging: we leven niet in een wraak-samenleving en het vrijkomen van een Kim De Gelder is een mogelijke bedreiging voor iedereen. Bovendien is assisen reeds al te zeer een situatie van één tegen velen, in vele zaken is het voor de verdediging enorm moeilijk om voldoende tegengewicht te bieden tegen de hele schare toppleiters van de burgerlijke partijen (zie proces Els Clottemans), die naast het openbaar ministerie op de jury inpraten. Dit laatste, het beginsel van de wapengelijkheid, maakt dat in mijn ogen ook een jury-wraakrecht voor de burgerlijke partij niet wenselijk is.
Ik wil ook nog opmerken dat in België slachtoffers/nabestaanden juist een opmerkelijk grote hoeveelheid rechten hebben en dat dit ook een kost heeft (het is één van de voornaamste redenen voor het vertragen van onze strafprocessen (vergelijk deze zaak eens met die van Anders Breivikh)). Ten slotte, rechtsstelsels die erop gebrand zijn zoveel mogelijk verdachten te veroordelen en deze zo zwaar mogelijke straffen op te leggen hebben ook hun donkere keerzijde: kijk maar eens naar de statistieken van onterechte veroordelingen in de VS. Dit zijn allemaal zaken waarover goed moet worden nagedacht, al te emotioneel reageren op basis van (foutieve)zeer éénzijdige media-berichtgeving is gevaarlijk.