LEERKRACHTEN ZONDER WERKZEKERHEID

Ik heb getekend omdat er DRINGEND iets moet veranderen! 16 jaar uit, ervaring in elk leerjaar, ervaring in het Buitengewoon (lager en secundair) onderwijs en tonnen van lovende woorden na interims. Als alleenstaande moeder kan ik het me niet permitteren me te engageren voor 1 scholengroep, je moet uren opbouwen binnen 1 groep dus als er elders een lange interim komt zou je die moeten laten schieten (en daar zijn ze bij de VDAB absoluut niet mee akkoord! dus DIT KAN NIET LANGER!)

Omdat wij niets liever willen dan werken!

En het systeem van vaste benoemingen, tadd afschaffen! Wie zijn werk niet naar behoren doet, moet niet beschermd worden. Wie super gemotiveerd is en zich hard inzet moet toch niet afgestraft worden door geen job te krijgen!!

Afgestudeerd in 2001 in als kleuterleidster....

Na 15 jaar sta ik nog steeds op dezelfde plaats als in 2001. Eeuwige interimaris met een waslijst aan scholen/scholengroepen en zelfs nog geen TADD...

Ondertussen een gezin met twee kinderen, een lening af te betalen en momenteel weer geen job. Jarenlang het minimum aan stempelgeld gehad vermits ik mijn twee zwangerschappen al stempelend heb moeten doen of weer de eerste maanden van het schooljaar zonder werk zit... Ik hoop dat ik dit schooljaar wat sneller werk heb dan de afgelopen 2 schooljaren...toen was het pas januari. Als je in het onderwijs aan het sukkelen bent, heb je ook praktisch geen recht op volledig stempelgeld.

Na vele twijfels, opties bekijken om eventueel opnieuw te gaan studeren, ergens anders te gaan werken... kom ik steeds op hetzelfde uit...het liefst van al sta ik in de kleuterklas.

Maar in het onderwijs kijken ze niet naar ervaring...meestal zijn het de pas afgestudeerde leerkrachten die de meeste kansen krijgen en krijg je zelf het gevoel dat je niet goed genoeg bent omdat je al een aantal jaren afgestudeerd bent. Terwijl je gewoon nooit de kansen gekregen hebt of krijgt om meer dan 2 à 3 schooljaren ergens te staan in dezelfde school/scholengroep.

Maar we houden het (voorlopig) maar vol, hopend op verandering in het hele systeem en hopend op "vast" werk in het onderwijs...

#6: -  

 Zo is dat!!  

Na 12 jaar afgestudeerd te zijn heb ik nog steeds geen toekomstperspectieven!
Ik werk momenteel -voorlopig tot eind november- maar 9/24 en dit onvrijwillig!! Ik zou graag 24/24 werken. Na 3 maanden gaat mijn hoge dop naar beneden en zal ik dus een inkomst hebben van 770eu per maand. De uitgestelde bezoldiging voor juli zal ongeveer 400eu zijn. Wie kan zo leven als je 2 kinderen hebt en een huis om af te betalen??
Als de trend zich in Genk verder zet van het dalende geboortecijfer, zal zich ook volgend schooljaar hetzelfde voordoen als dit schooljaar: vastbenoemden die naar andere scholen moeten, uren en klassen die vallen en bijgevolg ook 16 TADDers (zoals mezelf) die op 1/9/2017 weer thuis gaan zitten. Schrijnend!!
Als dit 9/2017 inderdaad zo nog zal zijn, zal in mijn geval mijn dop heeeeel erg gezakt zijn, omdat ik geen jaar voltijds heb kunnen werken. En dan ben ik genoodzaakt om uit het onderwijs te stappen.
Een lerarenstatuut zou heel welkom zijn! Want als er in de bouw geen werk is, worden de arbeiders op "economisch werkloos" gezet en krijgen wel een deftig bedrag stempelgeld per dag.
Wij als ONVRIJWILLIG werkloze leerkrachten worden niet gezien als "economisch werkloos", maar gewoon "werklozen". Heel jammer, want we kiezen hier niet voor...
Ik hoop dat wij als super-gemotiveerde leerkrachten niet in de kou komen te staan... er moet iets veranderen...

hoi allemaal,

er moet me even iets van het hart en waar beter dan in deze groep. Ik heb momenteel werk voor 1 maand halftijds en enkel Godsdienst. Het is dan nog vlak bij de deur ook.

(OK hier komen meestal de reacties dat verder weg, lees meer dan een uur onderweg, jobs genoeg zijn. Maar neen ik weiger mijn jonge kindjes te laten opdraaien voor mijn job en ik sta er 's morgens alleen voor omdat mijn man dan al werkt. Er zijn dus grenzen aan mijn vertrekuur, een probleem, maar met de kleine 150 scholen waar ik wel op tijd geraak en die regelmatig mijn mail in de mailbox krijgen, zou dit toch doenbaar moeten zijn. En andere vacatures kijk ik toch steeds na of de afstand en het beginuur niet doenbaar zijn. Als dat volgens sommige een overdreven luxe is die ik me niet mag permitteren het zij zo.)

Toch voel ik mij plots een heel ander mens. Niet meer om de vijf minuten mijn telefoon checken of er in verschillende groepen of op de VDAB-site geen nieuwe vacatures staan, niet meer constant dat benauwde gevoel dat je iets aan het missen bent... Ik doe (al is het maar eventjes) datgene dat ik zooooo graag doe. Ik ben een veel aangenamere mens voor mijn omgeving en het lijkt wel of ik rust heb en veel meer kan verdragen. Dit was toch oorspronkelijk de bedoeling?

Soms vraag ik mij af of het het allemaal wel waard is. Ik geef heel graag les maar door de vele interims ligt mijn zelfvertrouwen ergens in de kelder. Het is niet leuk steeds meer (met alle respect) leerkrachten die jonger zijn dan jezelf te moeten vervangen of gewoon iemand anders zijn klas over te nemen. Ik wil het zelf doen. Ik had gewoon een totaal ander persoon geweest moest ik ondertussen voor een eigen klas staan, of zorg of wat dan ook als het maar relatief vast is. Het gevoel van constante onzekerheid knaagt enorm en niet alleen aan mijn bankrekening. Het zou zo mooi kunnen zijn....

maar soit ik blijf erin geloven, ooit komt de dag dat er iemand doorheeft dat ik de juiste persoon voor zijn of haar team ben. Want ik ben ondanks de onzekerheid dan toch nog eens dat zelfvertrouwen aan het bovenhalen.

groetjes
een juf die voor heel even haar eigen ding mag doen en daar dolgelukkig van wordt.

#20: -  

 Dat hebben jullie aan je voorgangers vanaf 13.09.1996(!)te danken.Toen heeft men lager en middelbaar opgeofferd en...eigenlijk zichzelf.Zie niet in waarom zij huidig pensioen nog zouden moeten hebben na hun capriolen.Zij hadden hun leerlingen moeten in bescherming nemen i.p.v.zichzelf te bedienen (als lemmings).

Zelf ben ik ondertussen aan mijn derde schooljaar toe als kleuterjuf. Je studeert af en bent klaar om met hart en ziel te gaan zorgen voor kleutertjes, hen dingen bij te brengen, creatief aan de slag te gaan. Maar de realiteit ziet er helaas anders uit dan de verwachtingen die je hebt nadat je je diploma in handen krijgt.

Ik heb ondertussen al gewerkt in het buitengewoon onderwijs, in alle graden van het lager onderwijs en als zorgjuf in het lager- en kleuteronderwijs. Maar écht gewerkt als kleuterjuf? Neen, dat nog niet... En dat vind ik echt ontzettend jammer. Ik had altijd wel werk, al was het dan maar pakweg in oktober of november, en al was het dan maar halftijds of minder. 'Ik heb wel werk', dacht ik toen. Als beginnende leerkracht ben je blij met alles wat je aangeboden krijgt en neem je die jobs dan ook met beide handen aan. Zeker als je een huis af te betalen hebt, wat bij mij ook het geval is. Laat staan als je zelf kindjes hebt.

Vorig schooljaar stond ik op drie verschillende scholen. En op 2 van de 3 scholen vulde ik de lege gaten op. Een zeer ondankbare job, achteraf bekeken. Ik heb de twee afgelopen schooljaren met veel liefde gewerkt, ook al was het dan niet altijd wat ik ervan verwachtte. Maar nu, na twee schooljaren mijn uiterste best te hebben gedaan in verschillende scholengemeenschappen, heb ik geen werk. Korte vervangingen in het lager onderwijs, ja. Maar écht werk, een job waarvoor je 3 jaar lang naar school bent geweest en zo graag wil doen, dat zit er voorlopig nog niet in.

Ik vind het heel jammer dat ook bij mij, ook al is dit nog maar mijn derde jaar in het onderwijs, al heel wat twijfels de kop op steken. Zeker bij het lezen van dit alles, vrees ik ervoor dat de situatie er niet beter op zal worden en dat ik binnen 10 jaar nog steeds in hetzelfde schuitje zal zitten. Ik wil nog niet opgeven, ik wil mezelf blijven bewijzen, ik wil tonen dat ik echt wil werken, flexibel ben en noem maar op. Maar hoe lang houdt een mens dit vol? 

Chapeau voor iedereen die al zo lang schippert van hier naar daar. Je moet het maar doen... Ik hoop alvast dat er ooit verbetering komt, voor alle juffen en meesters.