Laten we ons echter geen illusies maken: vooral in Nederland is men heel laks wat het gebruik van onze eigen woorden betreft: men gebruikt er liever vreemde woorden (cranberries i.p.v. veenbessen, grapefruit i.p.v. pompelmoes, flyer i.p.v. strooibriefje, enz. enz.). Wij Vlamingen die onze taal voortdurend moeten verdedigen tegen het oprukkende zuiden, voelen dit daardoor aan als een verloren strijd. Ook in Vlaanderen moet onze pers met de vinger worden gewezen. En bedrijven zoals Delhaize die al hun "365"- producten nu in het Engels door onze strot duwen!
Uw initiatief is lovenswaardig, maar meer dan een stuiptrekking zal het helaas niet meer worden.
ir. Ludwig Coosemans

#306: -

Geachte Heer Coosemans,

Met alle eerbied voor u kan ik niet akkoord gaan dat deze actie slechts een stuiptrekking zou zijn.  Nieuwe en hernieuwde ideeën gedragen zich als golven.  Op zekere tijdstippen zullen deze slechts gedragen worden een angstwekkend kleine minderheid, maar wanneer een nieuwe generatie beseft dat het de spuigaten uitloopt, komt er rreactie.  Maar ik ga wel akkoord dat het een steeds hernieuwende strijd zal zijn.  Een groot deel van onze huidige jeugd dweept inderdaad met Engelse woorden, waarvoor bijna steeds een gelijkwaardige uitdrukking bestaat (Oeps .  .  .  bijna had ik "equivalent" geschreven !).   Wanneer ik het in onze jeugd aangeleerde woord gebruik, krijg ik steeds de reactie dat ik ouderwets ben.  En dat komt omdat de media meestal niet de moeite doen om de goede door en door nederlandstalige woorden te gebruiken.  En dat is zeer spijtig.                                                   Voor mij is er trouwens nog een andere zeer goede reden om met deze inspanning door te gaan, want na de "Engelse" golf zie ik er nog andere.  Je moet maar eens door onze steden wandelen,  dan zie je al waar het naar toe gaat.  Arabisch zal de volgende bedreiging worden, en dan komt het Chinees.  Want telkens vinden wij Vlamingen dat wij ons moeten aanpassen aan de cultuur van onze gasten.  Ik ga ermee akkoord dit te doen in hun land, maar in ons eigen land ben ik fier mijn eigen taal te spreken en hopelijk zal in de toekomst een nieuwe generatie die fierheid terugvinden.

Daarom mag dit dus gewoonweg geen stuiptrekking zijn.

Guido Crommen (uit Jette)