€200 en nog veel meer: GEEN STIJL

Bezuinigingen, wanbeleid zorg.

Stel je wordt opgenomen in een kliniek. Om dat voor elkaar te krijgen is al een hele klus in zorgland. Het lukt na 80 intakes en tig afwijzingen, want je bent niet 'ziek' genoeg, je bent te 'ziek' of eigenlijk kunnen ze je geen behandelprogramma aanbieden want die is er niet, maar dat wordt uiteraard niet zo gebracht. Het kost je 145 euro per maand + eigen risico van 220 euro per jaar, of je het nou hebt of niet, je zorgt maar dat je het ophoest. Helaas is het vaak zo dat mensen die uiteindelijk na een lange weg in een kliniek terecht kunnen in die periode voorafgaand geen inkomen hebben opbouwen omdat ze 'ziek' zijn.
De opname duurt per 2012 3 maanden, in 2011 was het 6 maanden. De nabehandeling in de vorm van dagbehandeling (een aantal dagen per week behandeling in de kliniek zonder opname) was half 2011 al wegbezuinigd. Na 6 en nu 3 maanden moet je dus 'beter' genoeg zijn om de veilige klinische omgeving te verlaten. En dan....? Zoek je het maar uit! In de kliniek ben je nauwelijks geholpen om nabehandeling te regelen en alles wat je zelf hebt geregeld loopt dood. Waarom? Omdat de wachttijden voor een intake lang zijn en ondertussen loopt je klinische opname af of omdat als je ergens een intake hebt gedaan en desbetreffende GGZ instantie niks meer laat horen. En als ze dan wat laten horen, na heel veel aandringen, je verwijzen naar een andere GGZ behandelaar want die bieden ook dagbehandeling en dat is beter voor je, het waarom is onduidelijk. Dan mag je weer wachten op een intake. Kan je daar eindelijk terecht voor een gesprek sta je niet in hun systeem en ondertussen zit je al te lang thuis zonder behandeling. Je staat niet in hun systeem omdat zij geen dagbehandeling hebben of de vorige instantie heeft het niet goed doorgegeven of ze hebben geen telefoon (jij wel want je hebt zelf telefonisch die afspraak gemaakt)?! Sta je binnen 10 min. overstuur op straat. Ondertussen kan je terecht in je woonplaats maar die hebben geen dagbehandeling. Via de GGZ in je woonplaats wordt er een intake voor weer een andere GGZ instelling aan gevraagd op aandringen van je naaste familie want die maken zich grote zorgen. Daar word je afgewezen omdat je niet in de regio woont waar de instelling is gesitueerd!!! (15 km verder). Wel hebben ze dagbehandeling met een goed programma, jammer joh.
En zo ben je al geruime tijd 'klaar' met een klinische opname en ben je bijna rijp genoeg voor weer een opname!
En het erge is, alle instanties dekken elkaar.
Wat kost nou meer geld? Klinische behandeling met nabehandeling zodat je langzaam weer kunt deelnemen aan het 'leven'? Of klinische behandeling en daarna zoek je het maar uit totdat je opnieuw kan worden opgenomen want het gaat zo slecht met je?
En weet je hoe ze zo'n cliënt benoemen? Je weigert behandeling. Dat is makkelijker en beter voor hun naam dan te zeggen dat ze je geen (dag) behandeling aan kunnen bieden en jou van het GGZ kastje naar de GGZ muur laten lopen. Enig idee hoe dat is om steeds afgewezen te worden voor behandeling terwijl je zo graag wil? Nee? Wees daar dan maar heel erg blij om want het maakt de cliënt en diegene die van hem/haar houden kapot.

Je kan beter je poot breken...