€200 en nog veel meer: GEEN STIJL

Een aantal zaken lopen hier parallel: bezuinigingen binnen de sector, een forse eigen bijdrage, en de - in mijn ogen - onterechte gedachte, dat kinderpsychiatrische specialistische zorg het beste via de gemeenten kan worden aangestuurd. Daarbij krijgen de " kansarmen" in deze maatschappij nog meer bezuinigingen voor de kiezen. Ik kan een heel eind meekomen met de gedachte, dat " kansarmen" zoveel mogelijk moeten participeren, en zo min mogelijk afhankelijk moeten zijn van steun van anderen. Maar op deze manier wordt dat niet bereikt: er dreigt juist meer marginalisering te ontstaan. Verder vind ik ook, dat het zinnig is om telkens weer te kijken of zorg efficienter geboden kan worden. Het is ook niet erg, dat er prikkels ingebouwd worden om efficienter te gaan werken. Maar het kabinet hangt de basisgedachte aan, dat de zorgsector, en met name de GGZ, uitblinkt in kostenverspilling. Dat zou dan voor de hele wereld moeten gelden, want overal stijgen de zorgkosten. Een belangrijke factor daarbij is, dat de zorg arbeidsintensief is. Het is mensenwerk. Maar dat is ook zeer de moeite waard: wij mensen zijn toch ook geen machines? Dus laat de macroeconomen daar maar eens over nadenken: op welke wijze kan mensenwerk onderdeel blijven uitmaken van onze maatschappij?