€200 en nog veel meer: GEEN STIJL

Het terugdraaien van de maatregel moet gaan lukken!!!!!

Als bi-polar patiént heb ik sinds een jaar of vijf, gemiddeld maandelijks, een gesprek met een SPVer en 2 x per jaar zie ik de psychiater. Dank zij deze "uitlaatklep" lukt het mij, soms maar net, om redelijk goed te functioneren en opname te voorkomen! Het stuit mij tegen de borst dat ik een dure klant ben geworden van het ziekenfonds en ik zal ook nooit overbodig van de hulpdiensten gebruik maken!!! Maar ik zit ongewenst dus wel in de molen. Ik heb dit gevecht verloren. Nu heb ik mij al druk lopen maken over de maatregel van de minister en weet dat ik de kosten niet kan dragen. Ik ben arbeidsongeschikt en over 2 jaar krijg ik 46% AOW en zo goed als geen pensioen (in buitenland gewoond).

Mede door het feit dat ik al 3 jaar in remissie ben van non-hodgkin stadium 3 en daardoor niet altijd gerust ben, omdat het een keer weer recidief zal worden, is mijn behoefte aan ondersteuning er niet minder op geworden. Zonder de mogelijkheid om geregeld in gesprek te gaan bij mijn SPVer en ik de therapeutische ondersteuning moet gaan missen, zal het in de nabije toekomst minder goed met mij blijven gaan. Mijn wereld is klein en familie wil ik niet belasten. Ik zal ik weer in een zwart gat dreigen te zakken en dan zal ik misschien of mezelf wat aan kunnen doen, of een nog duurdere patiént gaan worden. En droevig genoeg met mij vele anderen die de strijd niet meer alleen aan kunnen.

De hulpverleners blijven hard nodig en ook zij moeten snel de zekerheid krijgen, dat hun baan niet op de tocht staat als gevolg van dit besluit mocht het stand houden!!