Open brief aan de dames en heren visserijministers

Dit stond in de sterren geschreven. Zeebaars gaat er verder op achteruit, dus worden de beperkingen verder aangescherpt voor de doelgroep die politiek het minst gewicht in de schaal werpt. De hengelaars zijn immers echt wel een probleem, daarover wordt maar al te gretig gecommuniceerd vanuit het "beleid"...

Ironisch genoeg hebben we daar als hengelsector zelf ook een beetje schuld aan. Onze Europes politici worden immers al geruime tijd benaderd door een aantal "klokkenluiders" die het (overdreven) oogsten van zeebaars door hengelaars op de agenda willen plaatsen, vooral vanuit een eigen principiële "catch en release" overtuiging. Respect voor wie dit voor zichzelf hanteert, maar het gros van de zeevissers eet wel graag een eigen gevangen vis.

Voor beleidsmakers en politici die niet de moed hebben om de beroepsvisserij duurzaam te hervormen (welke doctor trekt immers het infuus uit z'n patiënt, vooral als die je goed betaalt en je baan veilig stelt) zijn de mails en brieven van die enkele klokkenluiders een geschenk uit de hemel. Het "bevestigt" dat die sportvissers eigenlijk een bende stropers zijn die best eens stevig aangepakt worden. En zo geschiede... 

Jammer ook dat de euwenoude strategie van verdeel en heers ook nu weer prima werkt. Hengelaars en beroepsvissers worden strategisch tegen elkaar opgezet, terwijl beiden baat hebben bij een duurzaam beheerde visstand en samen een sterk signaal zouden kunnen geven. Politiek en beleid blijven per definitie een korte-termijn aangelegenheid in ons "ééngemaakt" Europa. De vis wordt immers duur verkocht...