Tegen onverdoofd slachten

"Bij heel veel mensen leeft het naïeve geloof dat de westerse manier verlichter is dan andere methoden. Onze, humane wijze voor het slachten van vee bestaat uit bedwelming d.m.v. een stalen pin door het voorhoofd. Door deze verdoving zou de pijn van de slacht niet gevoeld worden. Dat is dus de vraag. Een onderzoek wees me op de interessante case-study waarin 3 van de 9 patiënten die op deze wijze zelfmoord probeerden te plegen nog lange tijd bij bewustzijn zijn gebleven na het penetreren van de slagpin. Daarnaast wordt bij het gebruik van een slagpin enkel het cerebellum doorboord, dat gedeelte van het brein dat lichaamscoördinatie aanstuurt, niet het gedeelte dat pijn registreert. De hersenstam wordt onaangeroerd gelaten aangezien het hart nu eenmaal door moet blijven pompen. Leegbloeden hoort er ook bij ons nu eenmaal bij. Het klopt, de hersenen zelf zijn doof voor pijn, dus de pin door het hoofd wordt niet gevoeld. De receptoren voor pijnprikkels van buitenaf blijven het vervolg echter gewoon registreren. Het schietmasker werd ook niet voor niets uitgevonden door Hugo Heis. Als directeur van een slachthuis te Straubing ben je wat blij als de dieren als vanzelf dood neer lijken te vallen. Dit wordt tegenwoordig bedwelmen genoemd, maar het is in feite een eufemisme voor een dier knock-out slaan en aan stukken snijden. De moslims en de joden brengen tenminste nog het respect op om te wachten tot een dier daadwerkelijk is overleden. In de tijd dat een vakkundig ritueel geslachte koe rustig ligt dood te bloeden uit een pijnloze wond, wordt ons vee al aan stukken gezaagd. Naast het schietmasker wordt ook elektrische bedwelming (PDF) en vergassing gebruikt als verdoving. Ook deze methodes zijn allerminst probleemloos te noemen en hebben als consequentie dat het dier al wordt uitgebeend terwijl het nog in leven is." http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?i=4601