Eis het ontslag van Jozias van Aartsen

De naam Palestina gaat terug tot de oudheid. Hij is afkomstig van het Griekse Παλαιστίνη, wat vanuit die taal vertaald werd in het Latijn: Palaestina. De Arabische naam luidt فلسطين, wat getranslitereerd kan worden als Filasṭīn, Falasṭīn of Filisṭīn. Palestina slaat terug op de Filistijnen, een volk dat zich waarschijnlijk rond de 13e eeuw voor Christus in het toenmalige Kanaän vestigde. Toen de Israëlieten in Kanaän terechtkwamen waren de Filistijnen een van de volken die zij daar aantroffen en met wie ze regelmatig strijd leverden. De Filistijnen bewoonden het zuidwesten van Kanaän tot het begin van de 6e eeuw v.Chr., toen de Babyloniërs het gebied veroverden. Een groot deel van de bevolking in Palestina werd in ballingschap weggevoerd, de rest ging op in de omliggende volken.

Het gebruik van de aanduiding Palestina voor het gebied dat later het Mandaatgebied Palestina werd stamt al uit deklassieke oudheid en werd onder andere gehanteerd door Herodotus (5e eeuw v.Chr.) en Plinius de Oudere (1e eeuw). Ook op munten geslagen tijdens de regering van Vespasianus (69-79) wordt deze aanduiding gebruikt. Na de Bar Kochba-opstand (135) worden de Romeinse provincies Syria en Judea door keizer Hadrianus samengevoegd tot de provincie Syria-Palestina. Christelijke en joodse schrijvers spreken op bijbelse gronden ook over Palestina.

Vanaf de 16e eeuw tot 1917 maakte Palestina onderdeel uit van het Ottomaanse Rijk. Het gebied vormde binnen het Ottomaanse rijk geen administratieve eenheid, maar de Arabieren en Joden die er woonden, alsook de Ottomaanse functionarissen, noemden het gebied Palestina en de inwoners ervan Palestijnen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Palestina_(staat)