Stop voordracht Guido van Woerkom

Als ANWB lid heb ik een pijnlijke ervaring met de ANWB meegemaakt. In 1999 was ik op reis en in Zuid-Frankrijk kampte ik met een probleem aan de versnellingsbak aan mijn auto, waardoor de auto flink trilde en niet voldoende stabiel op de weg reed. Als toendertijd al 7 jaar lid te zijn geweest te zijn nam ik contact op met de ANWB. De ANWB raadde mij aan om naar een garage te gaan in de buurt van de plek waar ik de storing meldde.

Eenmaal aangekomen vertelde de Franse automonteur mij dat het onderdeel tussen aandrijfas en versnellingsbak vervangen moest worden. Gelukkig heb ik wel een beetje verstand van autotechniek en adviseerde het garagebedrijf om een tweedehands versnellingsbak bij een autodemontagebedrijf te gaan halen. Autodemontagebedrijven hebben onderdelen van goede kwaliteit en een versnellingsbak daar gaan halen is goedkoper en niet tijdrovend. Het demonteren en monteren van een versnellings bak is een werkzaamheid dat in maximaal zes uur uitgevoerd kan worden door een garagebedrijf in het geval van mijn auto. Bovendien is het reviseren van een versnellingsbak niet het werk van een garagebedrijf maar van een gespecialiseerd bedrijf en de kans dat het slecht zou worden uitgevoerd was heel groot. De optie van de ANWB was eigenlijk de slechtste die je kan bedenken.

De ANWB stak hier om onverklaarbare redenen een stokje voor en adviseerde dat het bedrijf moest gaan voor de optie om de versnellingsbak te reviseren. Dit betekent alleen al minimaal een paar dagen wachten op het onderdeel wachten waarna een tijdrovend en geldslurpende reparatie verricht kan worden. Als je dan de hotelkosten en de reparatiekosten dan zou je voor duizenden guldens kwijt zijn geweest en ook nog minimaal een week gestrand zijn.

De ANWB deed geen enkele moeite om bijvoorbeeld mij als jarenlange lid die van onbesproken gedrag was en bijna nooit van pechhulp gebruik maakte om met een redelijke oplossing te komen. Ik koos toen er voor om van het reparatieadvies van de ANWB af te zien. De optie was voor mij onaanvaardbaar zeker als de auto nog rijdbaar was met lagere snelheden.

De ANWB reageerde respectloos en zei heel brutaal tegen mij dat als ik pech heb ze niet meer moest bellen en dat zij nu niet meer verantwoordelijk voor mij waren met alle gevolgen van dien. Ik besloot toch om woord te houden en voor de optie te gaan om een tweedehands versnellingsbak bij een demontagebedrijf te gaan halen en die erop te laten monteren. De auto reed na relatieve korte tijd weer als een trein tegen acceptabele kosten.

De ANWB was zo respectloos toen ik na jarenlang ze ineens hard nodig had. Er was helemaal geen enkele empathie en ook geen enkele zorg. Ze hebben mij nooit opgebeld hoe het met mij was afgelopen of pogingen gedaan hun betrokkenheid te tonen. Terwijl ik toch overwegend positieve geluiden hoor van autochtone Nederlanders die hulp kregen die verder ging dan ze eigenlijk verwachten. Zou de ANWB toch een bolwerk zijn waar jarenlang de vooroordelen over allochtonen leiden tot zulke harteloze bejegeningen? Tot dat ik de woorden van Woerkom hoorde begon ik ernstige twijfels te hebben over de ANWB. Als zelfs de directeur al niet eens van zijn beste kant kan laten zien, wat zullen dan zijn werknemers dan al niet doen?

Het zou misschien een goed idee zijn om massaal als allochtoon zijnde onze lidmaatschap als protest te laten opzeggen. Want ik vrees voor het ergste als je een keer in het buitenland strand en aan de ANWB bent overgeleverd.