Navid Sharifi moet blijven!

Beste Mevrouw De Block,



Sta me toe eventjes een woordje tot U te richten.

Navid Sharifi, een naam die U welbekend is, wordt maandag a.s. uitgewezen naar Afghanistan.
Een land, die hij sedert zijn kinderjaren, ontvlucht is en waar hij geen enkele binding mee heeft.
Hij heeft er geen familie. Zijn enige familie die hij heeft zijn de mensen die hij hier in ons land heeft leren kennen. De mensen waar hij dagdagelijks mee omgaat.

Hier heeft Navid een toekomst : hij loopt hier school, werkt bij een bedrijf als loodgieter, heeft zelfstandig zijn rijbewijs behaald, heeft een auto, woont in een huurhuisje, betaalt sociale bijdragen, heeft geen strafblad… en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dit alles heeft hij op eigen houtje verwezenlijkt.

Hij vertrouwde mij toe dat hij nog zoveel toekomstplannen heeft : hij zou zo graag verder studeren om zijn diploma te behalen, zijn job fulltime uitoefenen, hij zou heel graag een eigen huisje aankopen, …en nog zoveel meer.

Hij vertelde me dat hij geen kinderjeugd heeft gehad. Hij had geen speelgoed. Zijn enige speelgoed dat hij had als kind waren kogels. Je moet me geloven, zei hij me, echt ik speelde met kogels.
Hij is hier zo gelukkig ! Neem hem aub dat geluk niet af Mevrouw De Block.

Wilt U aub de tijd nemen om zijn dossier eens grondig te bekijken en dan zal U zien, Mevrouw De Block, dat hij een jongen uit de duizend is. Een jongen die vooruit wil in het leven.
Een jongen die zich volledig heeft geïntegreerd in ons land en er alles aan doet om hier gelukkig te zijn.

Neem hem aub zijn toekomst niet af. Breek niet alles wat Navid heeft opgebouwd weer af.

Het kost me wel wat moeite om deze brief naar U te schrijven. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik mij tot een hogergeplaatst iemand richt. Maar ik hoop dat het toch iets positief mag opleveren. Ik weet gewoon dat U het hart op de juiste plaats hebt.

Laat eens zien Mevrouw De Block dat U ook een mens van vlees en bloed bent en laat Uw goed hart eens spreken.
Veel mensen, waaronder Navid, zullen U dankbaar zijn.



Hopend op een positief gevolg, teken ik met de meeste hoogachting,

Brigitte Guillemin
(een moeder met het hart op de juiste plaats)

(Deze brief heb ik vanmorgen gemaild naar het kabinet van Maggie De Block)