Voor een betere aanpak van Ouderverstoting (OVS) bij justitie.

Ouderverstoting is een maatschappelijk probleem met verstrekkende gevolgen voor ouders, grootouders en (klein)kind(eren). Bij ouderverstoting ontstaat er door toedoen van 1 ouder een inwendige "splitting" bij het kind, waardoor het kind voor 1 ouder kiest en daarbij de andere ouder en diens familie verstoot.

Op 25 april 2017 was er op Radio 1 een uitzending van Hautekiet: https://radio1.be/word-jij-geconfronteerd-met-ouderverstoting

In de uitzending werd gesteld dat 'er in België zo’n 3250 vaders en moeders zouden zijn van wie de kinderen gemanipuleerd worden door de ex-partner. Aangezien er de laatste jaren meer echtscheidingen zijn, zal dit cijfer wel achterhaald zijn. Vandaag wordt geschat dat 9 % van de gescheiden mannen en 8 % van de gescheiden vrouwen hiermee te maken krijgen. Ook waarschuwen experts dat 'het moeilijk is om betrouwbare cijfers te geven'.

Dat cijfer ligt waarschijnlijk veel hoger aangezien er een onderrapportering zal zijn omdat vele getroffenen zich schamen om er mee naar buiten te komen.

Bij PAS (Parental Alienation Syndrome) of OVS (Ouder Verstotingssyndroom) is er immers vaak sprake van omkering van de feiten en projectie van de daden van de dader op het slachtoffer, de verstoten ouder.

Daarbij zal de zgn. verstotende ouder, ook wel verblijfouder genoemd, de verstoten ouder vaak (bewust of onbewust) gaan zwartmaken zodanig dat het kind de verstoten ouder gaat afwijzen en weigert nog verder contact met die papa of mama te hebben. Dat dit onbewust kan gebeuren heeft dikwijls te maken me een psychiatrische problematiek bij de verblijfouder. Het kind wordt dus als het ware gebrainwasht en komt terecht in een zgn. folie à deux ofwel een gedeelde psychose.

Het kind komt zo in een loyaliteitsconflict vast te zitten. Het moet kiezen tussen mama en papa, terwijl het kind natuurlijk behoefte heeft aan beide ouders. Onderzoekers spreken in dat verband zelfs van ernstige kindermishandeling, die in het latere leven nog gevolgen kan hebben op psychisch vlak.

Ook voor de verstoten ouder heeft dit niet te overziene gevolgen. Welke gezonde, liefdevolle ouder wil het contact met zijn of haar kind verbroken zien? Wij zijn immers in dit opzicht het meest sociale dier dat we kennen. Het enige dier dat een levenslange band met de nakomelingen bewaart. Als die band verbroken wordt kan dit ernstige psychische en zelf fysieke gevolgen hebben voor de slachtoffers, zowel voor verstoten ouder als kind. Vergeet daarbij niet dat ook grootouders in de klappen delen als zij het contact met hun kleinkind(eren) verliezen. Als we het over kinderen hebben dan gaat het niet enkel over -18 jarigen. Ook volwassen kinderen kunnen gemanipuleerd worden, waardoor ouders niet alleen hun kind, maar ook hun kleinkind(eren) verliezen. Er zullen dus zeker veel meer getroffenen zijn dan het cijfer dat hierboven werd genoemd.

Een pasklare oplossing in die vele, schrijnende, dossiers is er op dit ogenblik niet. Daartoe zou in de ideale wereld een samenwerking moeten bestaan tussen hulpverlening en justitie. Daar wringt nu juist het schoentje. Vele hulpverleners zijn zelfs niet op de hoogte van het bestaan van OVS. Zij die het wel kennen weten niet hoe er mee om te gaan. Als dan ook de verblijfouder weigert mee te werken dan stopt het daar voor de hulpverlening en kan enkel nog een oplossing gevonden worden bij justitie. Maar ook daar worden de slachtoffers geconfronteerd met rechters die het fenomeen niet herkennen en dus ook niet erkennen.

Een witte raaf tussen de zorgverstrekkers is psycholoog Ludo Driesen. Hij heeft zich gespecialiseerd in OVS. U kunt zijn visie vinden op: http://www.ludodriesen.be/2019/03/13/het-oudersverstotingssyndroom-te-weinig-bekend-gekend-erkend-en-herkend/

Alle betrokkenen lijden hieronder, niet in de laatste plaats de kinderen, immers OVS = kindermishandeling. Daarom doen we met deze petitie een beroep op uw medeleven en vragen dat zoveel mogelijk mensen deze petitie zouden tekenen en zoveel mogelijk te delen. De resultaten van deze petitie zullen op een geschikt tijdstip aan de media en de betrokken beleidsmensen worden overgemaakt zodat hulpverleners, zorgverstrekkers en juristen (advocaten, notarissen, justitieassistenten en vooral rechters) kunnen verplicht worden kennis te nemen van deze problematiek en zich hierin bij te scholen, met inbegrip van de vaak aanwezige psychiatrische problematiek bij de verstotende ouder. Rechters moeten dan ook meer inzetten op waarheidsvinding, hun belangrijkste taak als beroepsgroep. Indien zij daarin falen moeten zij daarop kunnen aangesproken worden en eventueel zelfs gesanctioneerd worden. Nu worden immers vele terechte klachten van verstoten ouders gemakshalve geseponeerd. Voor de verstotende ouder moet behandeling en indien nodig bestraffing worden voorzien. Enkel op die manier kan meer recht gedaan worden aan de vele slachtoffers van OVS.

Walter Raemaekers, Ouderverstoting in Vlaanderen    Neem contact op met de schrijver van de petitie