In de fysieke geneeskunde worden ongeneselijke ziektes als zodanig geaccepteerd als zijn de ongeneselijk.
In de psychologie en psychiatrie denkt en hoopt men altijd wat voor deze door en door zieke geesten te kunnen doen en is het aspect echt ongeneselijk ziek hierdoor maar al te vaak geen echt gangbare optie bij diegenen die als patiënt wordt aangemerkt. .
Totaal ongevoelig en in menselijk opzicht zeer antisociale patiënten zijn vaak heel erg slim en weten heel gemakkelijk en geraffineerd op de gevoelens van de belevingswereld van begeleiders in te spelen omdat ze iets voor elkaar willen krijgen.

Door het vaak ontbreken van de diagnose ongeneselijk zieke psychopathie krijgen deze patiënten kansen die een groot risico vormen voor de maatschappij, zoals we nu bij Anne ook weer hebben moeten zien.

Daarom hebben de maatschappij om zich te beschermen tegen deze monsters en deze patiënten het recht tot levenslange detentie zonder privileges en zonder uitzicht op vrijlating ooit.

Naar mijn ervaring lijden deze patiënten in het geheel niet in en onder deze detentie, daar zijn ze veel te ongevoelig voor.
Tranen kennen ze, ook door hun ongevoeligheid, absoluut niet bij henzelf, maar veroorzaken die wel heel ongevoelig heel gemakkelijk bij anderen blijkt maar weer eens en ze trachten zo veel mogelijk sporen te wissen.

#1664: De ouderwetse dokter - Anne Faber 

 Goed en wijs gesproken hear hear