Behoud van godsdienstig en humanistisch vormingsonderwijs

Ik sprak in een groep over het mogelijk stoppen van hvo en gvo. Groep 6 schrok ... 'Dan ben jij dus je baan kwijt?' 'En dan heb je geen geld meer, en dan kan je de huur niet betalen, en je eten, en het is ook nog crisis'. Tranen in mijn ogen om dit inlevingsvermogen. De creativiteit kwam ook direct boven; een andere leerling zei: kunnen we dan niet op woensdagmiddag HVO doen? Dan moeten we allemaal 2 euro betalen ofzo en dan verdien jij ook nog wat.
Die kinderen ervaren de zin van HVO (en GVO) ... Ik vertelde dat de regering moet bezuinigen, waar kunnen ze dan op bezuinigen op school? "Sinterklaas, Kerst ..." Werd er gezegd. De kinderen hebben er dus nogal wat voor over!

De minister: vergeef haar, ze weet niet beter! Beter nog: laat haar inzien wat ze gaat aanrichten. Voor heel veel kinderen is HVO het leukste uurtje van de week. Waarom: het gaat om wezenlijke dingen, en de sfeer en eisen zijn niet gericht op presteren maar op er mogen zijn, op samen, ontdekken, eigenheid en anders zijn. Het gaat over wat echt belangrijk is in het leven.