Steun en sterkte voor Silva en de kindjes

 Silva Makaryan is op 22 september 2009 met haar gezin in België aangekomen en ze heeft op diezelfde dag samen met haar echtgenoot Armen Halivoryan en de kinderen Erik en Armine een asielaanvraag ingediend, aangezien het gezin door de Armeense autoriteiten wordt gezocht naar aanleiding van een klacht die haar man had ingediend, nadat hij als lid van een kiescommissie fraude had aangeklaagd tijdens de presidentsverkiezingen in februari 2008, en omwille van zijn deelname aan de daaropvolgende protestmanifestaties in Jerevan in maart 2008.

 

Het gezin verbleef eerst 6 maanden in een gesloten asielcentrum en werd daarna naar Hillegem gestuurd. Ze bouwden aan een nieuwe leven: ze leerden de taal en het hele gezin paste zich aan aan de Belgische cultuur en levenswijze.

Ze maakten heel veel vrienden en waren heel graag gezien.

 Dit jaar, in juni, kregen ze heel plots het bericht dat ze hun woning moesten verlaten, en tot 2 dagen voor de verhuis wisten ze niet waarheen.

Armen kampte intussen wel met gezondheidsproblemen: de stress en de onzekerheid vielen hem heel zwaar.

Er werd last minute een woning voor hen gevonden, maar in Beringen, Limburg.

Het was voor Silva, Armen en de kinderen een loodzware beproeving om hun vrienden, sportvereniging, school en vertrouwde omgeving achter te laten maar ze probeerden zich aan te passen aan de nieuwe thuis.

 

En toen sloeg het noodlot toe: Armen overleed totaal onverwachts bij vrienden in zijn slaap. Silva en de kindjes moesten verder zonder Armen, en dat valt hen heel zwaar.

De kinderen krijgen psychologische  ondersteuning: Erik (8) slaapt niet en huilt heel vaak. Armine (6) blijft wachten tot papa wakker wordt.

Twee dagen na Armen’s dood kreeg Silva een brief van Fedasiel in de bus: het bevel om het Belgisch grondgebied te verlaten. Haar man was nog niet eens begraven, ze was kapot van verdriet en dan kreeg ze die brief.

Een onmenselijke beslissing van Fedasiel, echt onbegrijpelijk.

 Armen ligt begraven in Hillegem, en het is voor Silva en de kinderen van groot belang dat ze zijn graf kunnen bezoeken. De enige plaats waar ze dicht bij hem kunnen zijn.

 

Silva heeft ondertussen een speciaal verzoek ingediend bij de Dienst Vreemdelingenzaken: de vraag om hier te mogen blijven, om dicht bij haar man te kunnen zijn en om te kunnen rouwen en verwerken, samen met de kinderen. Een aanvraag om op het Belgisch grondgebied te kunnen blijven.

Maar Silva en de kinderen staan er niet alleen voor: samen met alle vrienden willen we helpen waar we kunnen.

 Door deze petitie willen we Silva een hart onder de riem steken. Ze verdient een eerlijke kans in onze maatschappij.