Ik ben een voorbeeld van waar jullie mee bezig zijn: Ik ben 80 jaar. Dus hoogbejaard. En vrouw. En ik ben alleenstaande. En woon nog zelfstandig in een heel klein appartementje in de Amsterdamse binnenstad.
Het is nodig dit te vertellen ja.
De afgelopen jaren was ik fit, kon nog van alles zelf doen. Ik wandelde graag, dus deed ook mijn boodschappen zelf. ‘Stoere vrouw’, zei mijn enige dochter: ‘ Bikkel hoor’…
Ik maakte me geen zorgen over mijzelf, komt tijd komt raad…. Toch?
Maar ineens ging het hard. Werd ik echt oud, het lopen viel me steeds zwaarder, mijn voeten wilden en konden niet meer gaan waar ik wilde dat ze gingen. Ik kreeg ouderdomsziekten, werd hart- en suikerpatiënt. En mijn benen bleken vast te zitten aan heupen, die pijn gingen doen als ik me wilde inspannen. Het toetsenbord kon ik nog goed bedienen, al werden mijn vingers wat stijf en pijnlijk. Maar voor mijn minder wordende ogen kreeg ik nog een loeplamp boven het toetsenbord.
Ja, die dingen gebeuren als je oud wordt. En ik ben maar één van de miljarden mensen die oud worden en werden en als ze niet oud werden gingen ze jong dood. Dus ik zeurde niet.
We hebben sinds jaren een regering die wil dat ouderen willen dat ze zelfstandig kunnen blijven wonen. Dus we bleven langer zelfstandig wonen. Ook al werd dat onbetaalbaar… We hadden immers voorzieningen die ons hielpen zelfstandig te blijven? Ja-ha… das war einmal…
Want langzamerhand werden al die voorzieningen afgeschaft. De kosten van de hulpmiddelen die ons ouderen moesten helpen om zelfstandig te blijven wonen, kwamen steeds meer uit onze eigen beurs. Die eigen beurs werd steeds smaller, want de pensioentjes, als we die hadden, gingen niet mee met de lonen, die trouwens ook niet meegingen met de inflatie. Inmiddels is in de inkomstenbelasting zoveel geschrapt dat voorheen van het inkomen afgetrokken kon worden dat ikzelf zo langzamerhand een maandloon minder heb per jaar. Zelfhulpmedicijnen, die voorheen aftrekbaar waren, extra onkosten in verband met het ouder worden moet je zelf betalen, een rollator, aanpassingen in het huis… om kort te gaan, ouderen moéten nu thuis blijven wonen en worden steeds meer gekort op alles… en verzorgingshuizen worden opgedoekt. Zogenaamd omdat ze leegstand vertonen, en ook met steeds minder toe moeten. Maar die huizen komen leeg te staan omdat wij thuis moeten blijven wonen met steeds minder mogelijkheden en zo wordt het kringetje steeds kleiner waarin ouderen nog een leven moeten zien te hebben. Een beroep doen op anderen? Kinderen die hun eigen zelfstandige leven moeten opgeven omdat ze mantelzorger voor hun ouders moeten worden… De vernedering voor oude mensen die steeds bij familie of buren om hulp moeten vragen.
Kunnen we er nog meer aan toevoegen? Ja, de hoop dat degenen die dit beleid hebben uitgedacht, vlak voor hun pensionering failliet mogen gaan zodat de zorgeloze ouderdom die ze zelf opgebouwd dachten te hebben, in rook opgaat en zij de ziekten en de ouderdom mogen ervaren die zij voor onze generatie ouderen van nu, uitgedacht hadden.

#1582: -  

Ben het helemaal met je eens!