Verwelkom asielzoekers in Brunssum

De tegenstanders van opvang wijzen altijd naar anderen. Andere plaatsen waar het niet altijd goed gaat (zijn er plaatsen waar het wel altijd goed gaat?). Anderen die dan maar de opvang moeten doen (in de Arabische landen worden al miljoenen opgevangen en omdat die landen nu dik in de problemen zitten is het langzaam onze tijd om eens iets te doen). Andere tijden (in het verleden ging het ook fout in Tietjerksteradeel; let maar eens op wat er in de toekomst gaat gebeuren). Andere asielzoekers die niet altijd de juiste motieven hadden (maar dat weet je pas als ze er zijn, toch?). Andere mensen moeten ze maar in huis nemen, andere plaatsen moeten maar een AZC bouwen, anderen moeten maar oplossingen bedenken.

Zij wijzen nooit naar het heden, naar het hier, laat staan naar zichzelf. Het gaat niet in de vluchtelingenopvang niet om andere mensen, andere plaatsen, andere tijden, andere oorzaken, andere gebruiken, andere culturen, andere opvattingen. Het gaat om mensen die nu en hier geholpen moeten worden, want zij staan hier en nu aan de poort. Als ze eenmaal opgevangen zijn, dan kunnen we  kijken hoe het verder moet en hoe het beter kan. Maar we kunnen niet voor ons uitschuiven en naar anderen wijzen. We mogen ook deze mensen niet afrekenen op wat anderen gedaan hebben en al helemaal niet op wat wij veronderstllen dat ze mogelijk ooit een keer zouden kunnen gaan doen. Kom nou, zo wil je zelf toch ook niet beoordeeld (lees: veroordeeld) worden?

Ik zou zo graag willen dat de tegenstanders van opvang zich dat eindelijk eens zouden realiseren. Zich in gaan zetten voor een oplossing, niet nog een nieuw probleem erbij creëeren.