Breng alle onterecht uit huis geplaatste kinderen terug naar hun ouders !!!

Meer en meer kinderen worden tegenwoordig uit huis geplaatst door Jeugdzorg of Jongerenwelzijn.

‘Kind werd verwaarloosd’, zegt de ene. ‘Kind werd mishandeld’, denkt de andere.

De schrijnende waarheid is dat het meestal gaat om zorgzame ouders die slachtoffer zijn van het systeem. Een overheidswerking die zoals kippen op kinderen pikt, maar spijtig genoeg de bedjes die voorzien zijn voor mishandelde kinderen, volproppen met kinderen die thuis goed verzorgd worden. Vaak gaat het zelfs om ouders opgeleid in de zorg- en opvoedsector en met hoge pedagogische kwaliteiten.

Neem nu het verhaal van Tommeke *, kind van Natasja, een lieve zorgzame moeder.
Tommeke werd in 2015 onterecht bij mama uit huis geplaatst.
We spreken van een onterechte uithuisplaatsing, aangezien er sprake is van intimate terror, coercive control en family violence.

Coercive Control

Coercive control is dwangmatig partnergeweld.
Na het stopzetten van de relatie, gaat het geweld gewoon door. De pathogene ouder kan en wil de dwangmatige controle op zijn prooi niet loslaten en mishandelt gewoon verder nadat het slachtoffer beslist heeft om uit de destructieve relatie te stappen.
Er start een juridisch pingpongspel op met alle mogelijke vormen van chantage, valse beschuldigingen en ouderverstoting. De psychische terreur loopt soms door tot meerderjarigheid van de gezamenlijke kinderen.
De gezamenlijke kinderen uit huis laten plaatsen, weg van de hechtingsfiguur, is meestal één van de destructieve doelen van de daders van deze terreur. 

Aannames tijdens conflictscheidingen

Het kind dat al heling nodig heeft om de mishandelingen verwerkt te krijgen, krijgt er nog trauma bij te verduren. Dit door verkeerde beslissingen van kinderrechters, die gestuurd worden door consulenten of gezinsvoogden. Deze worden op hun beurt vaak gestuurd door aannames of pathologische leugens verspreid door de dader of advocaten.

Tommeke is één van die vele slachtoffers.
Het kind was zeven jaar oud toen hij weggerukt werd uit de beschermende armen van de natuurlijke moeder, die hem eerder weggehaald had uit meervoudig familiaal geweld.

Hij ging tot het uiterste om de onterechte uithuisplaatsing ongedaan te krijgen, alsook om de verder durende mishandelingen bij de toxische vader stopgezet te krijgen.
Het kind kreeg geen gehoor en mama Natasja werd almaar valselijk beschuldigd van ouderverstoting.

Tommeke telde jarenlang de dagen af tot hij twaalf jaar zou worden, de leeftijd waarop rechters in België bij wet gedwongen zijn kinderen te horen. 

Eindelijk twaalf jaar oud

Tommeke verzocht zo gauw hij daar het recht toe had om een kabinetszitting. Hij verwachtte heel snel terug thuis te raken, maar de jeugdrechter probeerde ter plekke het kind te indoctrineren dat zijn mama psychisch gestoord is. Een situatie die je haar niet kwalijk kan nemen, want dat is wat de consulente, die zij blindelings vertrouwt, haar wijsmaakt.
Rechters, advocaten, consulenten en gezinsvoogden zijn geen psychiaters. Zolang zij niet bijgestaan worden door professionals, zal intimate terror, coercive control en family violence verder woekeren en zullen kinderen als Tommeke in de kou blijven staan.

Dissociatie, depressie, instorting, burn out, PTSS, CPTSS en andere ongemakken

Kinderen die slachtoffer zijn van voortdurend geweld en/of onterechte uithuisplaatsing krijgen vroeg of laat te kampen met lichamelijke en/of psychische klachten. Dat gebeurde ook bij Tommeke.
Begin 2020 stelde zijn mama tijdens de beperkte bezoekrechten symptomen vast die haar deden denken aan dissociatie, burn out, PTSS of zelfs een CPTSS.
Gelukkig heeft Tommeke binnen de voorziening een zorgcoördinator met een psychologische achtergrond. Deze nam de vermoedens van de beschermouder meteen au sérieux en bevestigde haar vaststellingen. Hij haalde er op verzoek van mama Natasja meteen een kinderpsychiater bij, waarmee hij het eerder verzoek van Jongerenwelzijn - om Tommeke af te blokken telkens hij zijn mond opende over het meervoudig geweld - negeerde. Ook ondersteunde deze coördinator de tiener, toen hij de bij vonnis opgedrongen bezoekrechten bij de mishandelende ouder pertinent weigerde.

Gehoorrecht bij de rechter

Tommeke bleef aandringen nogmaals gehoord te worden door de jeugdrechter en deze keer zonder vooroordelen. Deze zitting werd echter voorafgegaan door een overleg met de consulente van Jongerenwelzijn, een vrouw die tot het uiterste gaat om de onterechte uithuisplaatsing in stand te houden. Nog voor de kabinetszitting plaatsvond, was de beslissing al gemaakt. Als Tommeke rust wou hebben (lees: niet meer mishandeld wou worden door zijn vader en stiefmoeder), moest er ook een rustpauze bij moeder ingelast worden. Niet meer logeren bij mama dus. 
Tommeke mocht zijn beide ouders wel zeer beperkt zien binnen de voorziening, toevallig op een moment waarop bezoeken voor mama onmogelijk zijn.
Ook werden er beperkte belmomenten ingelast en werd verzocht niet te mailen of gebruik te maken van andere multimediakanalen.

Het Hof van Beroep

Tommeke vond dit een drastische beslissing en was compleet aangedaan. Zijn psychische toestand ging zienderogen achteruit. Hij belandde compleet van slag in een psychose.
Gelukkig kreeg hij tijdig te horen dat hij in beroep kon gaan. Een situatie die eigenlijk intriest is, een jongen van twaalf hoort niet bezig te zijn met het bekomen van de kinderrechten. Toch stapte hij naar het Hof van Beroep, in de hoop deze drastische beslissing ongedaan te krijgen en dat door tussenkomst van een neutrale rechter de terugplaatsing naar mama snel zou opgestart worden. ‘Zes weken geduld en ik kan weer bij mama slapen’ , dacht de tiener.

Op de zitting Hof van Beroep kreeg de jongen er een trauma bij.
Bij aankomst bleek er een verslag van Jongerenwelzijn te liggen, waarin mama in een slecht daglicht gesteld werd. Dit terwijl Tommeke meermaals bij de consulente had aangedrongen definitief te stoppen met dergelijk gedrag.
Hij maakte ook kennis met de werking van justitie en de vriendjespolitiek van advocaten.
De jeugdrechter aldaar weigerde zelfs resoluut om Tommeke te horen en nam alle leugens aan die door twee advocaten werden verkondigd; de advocaat van papa en de advocaat van de minderjarige.
Tommeke heeft een advocaat die werd aangesteld door de balie. Hij drong er meermaals op aan een andere advocaat te krijgen, maar de huidige advocaat wil het dossier niet uit handen geven. Dit ondanks het feit dat er effectief een vertrouwensbreuk kan aangetoond worden.
Tommeke wou zo graag achter gesloten deuren met de rechter praten, dat hij na de zitting meerdere keren opnieuw de rechtszaal wou inlopen, terwijl er intussen reeds andere dossiers behandeld werden.
Gezien hij niet gehoord werd, vond de jeugdrechter het hoger beroep wel ontvankelijk, maar ongegrond. Dit terwijl de doelstelling wel een gegronde reden had, namelijk gehoord worden en hulp te krijgen van een neutrale en niet geïndoctrineerde rechter.

Er vechten wereldwijd mama's en papa's om hun eigen kinderen weer uit handen te krijgen van Jongerenwelzijn of Jeugdzorg. Beschermouders die goed zorgen voor hun kroost, maar slachtoffer zijn van een zorgwekkend systeem.

Help Tommeke aub. Breng hem en de vele lotgenoten thuis!!!!

Teken deze petitie en verspreidt hem.
Wij brengen hem onder de aandacht van de juiste politici.

*Tommeke is een schuilnaam.

Deze petitie werd opgestart en gedeeld in maart 2020. 

In maart 2021 werd Tommeke na bijna 6 jaar onterechte UHP fulltime teruggeplaatst bij  zijn mama. De daders (pathogene ouder, consulenten en advocaten) werden niet gestraft. 

Blijf aub delen en ondertekenen. Er zijn nog vele Tommekes die smeken om opnieuw verenigd te worden met hun natuurlijke ouder(s). 

Steunpunt Slachtoffers Belgium    Neem contact op met de schrijver van de petitie