Ouderen en kwetsbaren beschermen door nieuwe wetten? Niet in onze naam!
Den Haag, 08-05-2020
Waarde Minister President, beste Mark,
Wij, ‘ouderen en kwetsbaren’ in onze samenleving, sturen u een open brief, en schrijven u om er uiting aan te geven dat wij het onverteerbaar vinden dat er wéér over ons gedacht en besloten wordt, zonder dat wij daarin gekend, gehoord of geconsulteerd worden.
En wij zijn niet de enigen! Eerlijk gezegd voelen wij ons nogal betutteld en gestigmatiseerd. Waar komt ineens die enorme opofferingsgezindheid om ons te beschermen vandaan? Al jaren is ‘de zorg voor ouderen’ een verliespost waarop bezuinigd moet worden, tot er zelfs geen koekje bij de thee meer af kan. En nu ineens dit ‘nieuw normaal’ om ons te beschermen? Zonder hierover met ons in overleg te gaan?
Waar is het respect voor de ouderen? Het respect zoals we dat nog zien in de samenlevingen van de inheemse Volkeren, waar de wijsheid en levenservaring van de Elders geconsulteerd worden bij grote beslissingen die het hele volk aangaan. Die is hier verdwenen, er wordt over ouderen besloten alsof het onmondige, uitgerangeerde mensen zijn.
Vandaar dat wij onze stilte verbreken en onze stellingname en ongevraagd advies presenteren, want de wetten die eraan komen zijn ónze wetten niet, en we zullen er niet mee kunnen coöpereren, daar zij onze grondrechten schenden.
Het heeft geen pas, Minister President, om een heel volk een ‘nieuw normaal’ aan te praten en te vragen basisrechten op te offeren, terwijl de paniek en de uitbraak nog niet tot rust gekomen zijn. Deze grens dient ten aller tijden bewaakt te worden!
Omdat wij in de totstandkoming van de ‘anderhalvemetermaatschappij’ niet gekend worden, maar wél als argument voor de te nemen maatregelen aangedragen worden, kúnnen wij niet anders dan deze ontwikkeling een halt toeroepen. Wij doen dit door expliciet géén toestemming te geven om in ónze naam, op grond van ónze leeftijd en kwetsbaarheid (lees sterfelijkheid), de diepgaande veranderingen in de samenhang van onze samenleving in te voeren, die het iedereen verplicht om de onaantastbaarheid van eigen lichaam, privacy en vrijheid van bewegingsruimte en fysieke nabijheid op te offeren, teneinde de oudere en kwetsbaren te beschermen.
Beschermen voor wát, Minister President? Voor de dood? Maar wij gaan tóch wel sterven, en, gezien onze leeftijd, staan wij nu eenmaal vooraan in de rij. Denkt u nu echt dat wíj onze jongere generaties vragen hun zelfbeschikkingsrecht over het lichaam, privacy en vrijheid (waar wij nota bene zo hard voor gestreden hebben) blijvend op te offeren opdat wij een paar maanden langer leven? Om de dooie dood niet Minister President. Niet in ónze naam!
Wanneer u door wilt gaan op de ingeslagen weg, dan zult u met een andere onderbouwing moeten komen voor uw ‘anderhalve-meter-langs-elkaar-heen-leving’ en ‘nieuwe normaal’. Niet als middel met onze bescherming als doel.
Maar wilt u wel doorgaan op de ingeslagen weg? Wij namelijk niet, en ook nu zijn wij weer niet de enigen! Het is nog te vroeg om het pad uit de lock-down uit te stippelen!! Wereldwijd is de Coronauitbraak nog lang niet op de terugweg: we weten nog helemaal niet in welke situatie we terecht gekomen zijn, en er is nog helemaal geen zicht op de weg die de wereldbevolking in zal slaan in diens antwoord op deze pandemie.
Bovendien is er een diepgaande bezinning in álle lagen in onze samenleving nodig rond de vraag: “Hoe nu verder?”! Burgerraden zijn daar een prachtig instrument voor. U had hier pro-actiever in horen te zijn, want dit gaat ons allemaal aan. De overheid DIENT het volk te beraadslagen in deze; het volk nieuwe wetten voorschrijven op de manier dat dat nu gebeurt, kan enkel uitbarstingen van weerstand tot gevolg hebben.
Praat met ons, ‘Minister President, hoor ons aan en overleg met ons in plaats van steeds weer de oren naar die grote corporaties te laten hangen. Want u heeft gelijk: dit kunnen we alleen SAMEN! Laten we dan samen komen en het antwoord vormen op die vraag.
En u heeft nog meer gelijk: het wordt nooit meer zoals het was. Echter, in uw blauwdruk van hoe het dan wél zal zijn gaat de inbreuk op de grondrechten te ver. Maar de daadwerkelijke aanpassingen op grond van geleerde lessen gaan niet ver genoeg! De toekomst die u schetst is de onze niet. Met lede ogen zien wij aan dat het risico bestaat dat Nederland NIETS leert van de spiegel die zij met COVID-19 voor haar neus krijgt, en dat ‘bedrijf Nederland’ onverminderd belangen van grote corporaties en de grootste vervuilers bóven de noodzakelijke hulp aan de gewone mensen blijft stellen. We kúnnen zo niet doorgaan.
Er is een veel grotere omwenteling nodig om die transitie, waarvan we vóór Corona al begrepen dat we die moeten maken, te realiseren. De afhankelijkheid van fossiele brandstoffen en leven in een wereld van onbelemmerde economische groei: DAT is het offer dat we moeten brengen, niet om onze ouderen te beschermen, maar juist onze jongeren, onze komende generaties!
En dat geldt niet alleen voor u, maar voor iedereen die deel uit maakt van deze trein waar aan de noodrem getrokken is. Want minister President, wees nu eerlijk: u ziet toch ook dat deze olie slurpende, oorlog voerende, tijd=geld denkende, oerbossen verbrandende, over-consumerende samenleving, mét of zonder Coronavirus, met een noodgang richting de afgrond dendert? Daar hoef je toch geen geleerde meer voor te zijn? Nee, Minister President, wij behoeden u voor deze kapitale vergissing, nu het nog kan.
Onze economie, die afhankelijk is van oorlog en fossiele brandstoffen, heeft nu een enorme val gemaakt. Is het dan niet te bizar voor woorden dat wij nu ‘business as usual’ gaan reanimeren met slechts enkele aanpassingen? Is het niet ronduit kortzichtig dat de grootste vervuilende corporaties momenteel kunnen rekenen op miljarden steun, van ons belasting geld, terwijl er duizenden kleinere bedrijven en ondernemers omvallen?
Wát houdt ons tegen om deze enorme corporaties te bedanken voor geleverde diensten, en ze te helpen zachtjes hun hoofd neer te leggen en als ‘Coronadode’ het wereldtoneel te verlaten?
Wat houdt ons tegen om nu de moed te verzamelen om die enorme stap naar basisinkomen te zetten, om zo álle mensen die nu hun bron van inkomsten dreigen te verliezen in Nederland op te vangen in een nieuwe economische basis waarin we samen de wereld van ongebreidelde economische groei achter ons laten en uit deze crisis groeien naar een wereld waar wijsheid boven winstoogmerk gaat.
Wij denken dat er geen geldige reden meer is die ons daarin tegen zou kunnen houden.
Wij roepen u en alle Nederlanders op om niet uw grondrechten op te geven om de ouderen te beschermen, maar om onze over-consumerende levensstijl op te offeren om de komende generaties te beschermen.
Ga met ons in Gesprek, Minister President! U vindt ons in burgerberaden, burgerinitiatieven, buurthuizen, zorginstellingen, etc. etc. … en wij verwachten van u dat u een veel breder platform mee laat denken is ons antwoord op de vraag; ’hoe nu verder’, waar wij, maar ook andere lagen van de bevolking hun stem in gehoord weten.
Wij vertrouwen op uw integriteit
Vrede en alle Goeds
Is getekend:
Irene Hadjidakis - van Schagen Neem contact op met de schrijver van de petitie